ZAGADKA- Kto to jest?

Z pozdrowieniami dla Pana Profesora :)

Rekordy w pływaniu

http://www.swimrankings.net/index.php?page=recordSelect

W powyższym linku znajdziemy rekordy najważniejszych imprez pływackich.

Styl dowolny

Podczas zawodów pływackich możliwe jest płynięcie stylem dowolnym. Oznacza to, że można płynąć dowolnie przez cały dystans ale zachowując tylko 1 sposób płynięcia. Najszybszym sposobem płynięcia jest kraul na piersiach i to właśnie ten sposób jest w niemalże 100% wykorzystywany przez zawodników podczas zawodów.

 

Ruchy ramion i nóg w kraulu wykonywane są naprzemianstronnie. 1 cykl to 2 ruchy ramion oraz 6 uderzeń nóg. W kraulu ważnym jest by zsynchronizować oddech oraz ruchy ramion i rotację bioder. Można brać oddech na jedną stronę ciała co 2, 4, 6, 8 itd. ruch ramion lub na dwie strony wtedy co 3, 5, 7, 9 itd. Im krótszy dystans do przepłynięcia tym powinno się maksymalnie ograniczać branie oddechów ponieważ każde wychylenie ciała spowalnia prędkość płynięcia. Oddech bierzemy skręcając biodra oraz głowę ale należy pamiętać że z wody może wystawać zaledwie pół twarzy. Gdy można zobaczyć oboje oczu nad lustrem wody jest to informacja że oddech jest pobierany nieprawidłowo.

Nawrót:
Są dwie możliwości jeśli chodzi o wykonywanie nawrotu.

1. Nawrót zwykły czyli "na rękę"- dopływamy do ściany dotykając jej dowolną częścią ciała i odpływamy
2. Nawrót koziołkowy- na ok 1m przed ścianą wykonuje się koziołek, kładzie się nogi na ścianie i odbija.

Pod wodą można płynąć maksymalnie do 15 metra

Styl klasyczny

Styl klasyczny to najwolniejszy ze wszystkich stylów pływackich. Ruchy w stylu klasycznym są bardzo specyficzne. Nogi najpierw uginają się przyciągając pięty do pośladków a następnie rozchodzą się na bok zataczając koło. Ruch ramion polega na zagarnięciu wody pod siebie obiema rękami jednocześnie do linii barków i wyrzuceniu ramion w przód. Podczas zagarniania wody następuję wyciągnięcie głowy i klatki piersiowej nad wodę oraz oddech. Nie wyciągnięcie głowy w trakcie wykonywania cyklu jest równoznaczne z dyskwalifikacją.

 

Nawrót:
Dotknięcie ściany musi nastąpić równocześnie obiema rękami. Potem następuje zwrot ciała w przeciwnym kierunku, zanurzenie pod wodę, odbicie od ściany. W fazie poślizgu należy wykonać jedno pociągnięcie obiema rękami wzdłuż linii ciała, aż do nóg, następnie jedno kopnięcie nogami do stylu klasycznego z jednoczesnym przeniesieniem ramion przed siebie do fazy początkowej oraz wynurzenie (w przeciwnym wypadku grozi nam dyskwalifikacja).

Skok startowy

Skok startowy wykonuje się ze słupka (platformy) startowego. Istnieją dwie szkoły wykonywania startu. Można skakać z wykroku lub rozkroku. Skok z wykroku polega na ustawieniu jednej nogi na przedniej granicy słupka (chwytając palcami stóp tej granicy) a drugiej lekko z tyłu, jak podczas telemarku w skokach narciarskich. Skok z rozkroku polega na ustawieniu nóg na szerokość bioder i palce obu stóp chwytają krawędzi słupka. Po syganle startowym należy wskoczyć do wody chowając głowę między ramionami maksymalnie naprężając ciało i próbując wślizgnąć się do wody w okręg o możliwie najmniejszej średnicy. Pod wodą można płynąć maksymalnie do 15 metra. 

Na powyższym filmiku można zobaczyć porównanie dwóch skoków startowych. Zawodnik po lewej skacze z wykroku, a ten po prawej z rozkroku.

W stylu motylkowym:

Pod wodą możemy wykonywać tylko ruchy delfinowe nóg tzn. kopnięcia synchronicznie obunóż.

W stylu klasycznym:

Pod wodą wykonujemy specjalną sekwencję ruchową. Najpierw pociągnięcie oburącz rękami wzdłuż ciała, następnie 1 kopnięcie nóg do stylu klasycznego, później wyrzucenie ramion w przód i wynurzenie.

W stylu dowolnym:

Pod wodą możemy wykonywać uderzenia nóg jak w stylu motylkowym oraz normalne naprzemianstronne kraulowe.

Podczas płynięcia pod wodą nie używa się ramion (wyjątek styl klasyczny) !!!

Należy również wspomnieć o tym jak wygląda start podczas zawodów pływackich. Zawodnik podchodzi do wcześniej ustalonego toru i staje za słupkiem. Sędzia wykonuje serię krótkich gwizdków, wtedy należy wejść na słupek, następuje komenda "na miejsca" ("take your mark") oraz sygnał startowy podobny do klaksonu samochodu. Po usłyszeniu sygnału startowego należy jak najszybciej rozpocząć skok startowy.

Pozycja startowa

Pierwsza faza lotu

Końcowa faza lotu

Styl grzbietowy

Styl grzbietowy jest jedynym stylem pływackim, w którym płynie się leżąc na plecach, będąc odwróconym do kierunku płynięcia. Ruchy ramion i nóg są naprzemianstronne. 1 pełny cykl to: 2 ruchy ramion i 6 uderzeń nóg przy maksymalnej prędkości, przy wolniejszym pływaniu dopuszczalne jest zmniejszenie liczby uderzeń nóg. Płynąc grzbietem istotnym jest aby ręka wkładana do wody była maksymalnie wyprostowana, a dłoń zwrócona w taki sposób by chwyt wody zaczynać małym palcem u dłoni. Istotna jest również rotacja bioder, dzięki której tniemy wodę, a nie pchamy ją, minimalizując opór.

Nawrót:

Nawrót w stylu grzbietowym jest dosyć specyficzny. Na około 2m przed ścianą wykonuje się obrót na piersi i dokładając tylko 1 ruch ramienia wykonuje się koziołek. Po odbiciu musimy pozostać w pozycji na plecach.
Ważne aby nogi były rozstawione na szerokość bioder przy kładzeniu ich na ścianę- jest to pozycja w której zyskamy największą siłę odbicia. Istotnym jest również by w czasie koziołka kolana przyciągnąć bardzo blisko klatki piersiowej w ten sposób unikamy zbędnych oporów, które mogłaby spowodować woda.

Podobnie jak w stylu motylkowym pod wodą możemy płynąć maksymalnie do 15m.


Skok startowy:
Styl grzbietowy jest jedynym stylem, w którym start wykonuje się będąc zanurzonym w wodzie. Słupki startowe mają specjalne uchwyty, które służą do przyciągnięcia się i wystartowania.
Na obrazku poniżej widać metalowy uchwyt do skoku w stylu grzbietowym.

Pozycja do skoku startowego:

Styl motylkowy

Informacje ogólne:

Styl motylkowy to jeden z 5 podstawowych stylów pływackich. Sposób płynięcia polega na jednoczesnym przekładaniu ramion oburącz i kopnięciach złączonymi nogami. Na jeden cykl przypada 1 przełożenie rąk i 2 uderzenia nóg.

W stylu motylkowym najważniejsza jest koordynacja. Pierwsze kopnięcie nogami jest wykonywane gdy ramiona są wyciągnięte do przodu i rozpoczynają cykl, drugie kopnięcie jest wykonywane gdy ramiona po pociągnięciu wody są ustawione w okolicy miednicy i muszą zostać przełożone nad wodą żeby rozpocząć następny cykl.

 

 

Nawrót: Gdy pokonamy pierwszą długość basenu trzeba wykonać tzw. nawrót czyli zwrot, dzięki któremu będziemy mogli kontynuować płynięcie w poprzednią stronę. Każdy nawrót ma swoją specyfikę. Podam ten stosowany przez najszybszych zawodników na świecie.

Na załączonym filmie można zobaczyć nawrót do stylu motylkowego wykonywany przez Michaela Phelpsa najwybitniejszego sportowca wszech czasów.

Chcąc wykonać w pełni poprawny nawrót do stylu motylkowego należy pamiętać o kilku zasadach:

• ściany trzeba dotknąć równocześnie obiema rękami 
• nie można przekroczyć kąta 90 stopni tzn. trzeba leżeć cały czas w pozycji na piersiach
• po odwróceniu się do nowego kierunku płynięcia należy jak najszybciej schować się pod wodę w ten sposób unikamy dociśnięcia nas do ściany przez mknącą za nami falę
• pod wodą kopnięcia nóg muszą być jednoczesne i symetryczne
• po odbiciu od ściany pod wodą można płynąć maksymalnie do 15 metra  

 

Style i dystanse pływackie

Istnieje 5 podstawowych stylów pływackich:

1. styl motylkowy (inaczej zwany delfinem)
2. styl grzbietowy
3. styl klasyczny (inaczej zwany żabką)
4. styl dowolny (najczęściej tzw. kraul)
5. styl zmienny

Zawody pływackie są rozgrywane na następujących dystansach:

          Konkurencje olimpijskie:

• 50m, 100m, 200m, 400m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn
• 800m stylem dowolnym kobiet oraz 1500m stylem dowolnym mężczyzn
• 100m, 200m stylem klasycznym kobiet i mężczyzn
• 100m, 200m stylem grzbietowym kobiet i mężczyzn
• 100m, 200m stylem motylkowym kobiet i mężczyzn
• 200m, 400m stylem zmiennym kobiet i mężczyzn
• sztafety 4x200m stylem dowolnym, 4x100m stylem dowolnym, 4x100m stylem zmiennym kobiet i mężczyzn 

 

          Konkurencje nieolimpijskie:

          na pływalni 50m:

• 50m, 100m, 200m, 400m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn
• 800m, 1500m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn
• 50m, 100m, 200m stylem klasycznym kobiet i mężczyzn
• 50m, 100m, 200m stylem grzbietowym kobiet i mężczyzn
• 50m, 100m, 200m stylem motylkowym kobiet i mężczyzn
• 200m, 400m stylem zmiennym kobiet i mężczyzn
• sztafety 4x200m stylem dowolnym, 4x100m stylem dowolnym, 4x100m stylem zmiennym kobiet i mężczyzn

          na pływalni 25m:

• 50m, 100m, 200m, 400m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn
• 800m stylem dowolnym kobiet oraz 1500m stylem dowolnym mężczyzn
• 50m, 100m, 200m stylem klasycznym kobiet i mężczyzn
• 50m, 100m, 200m stylem grzbietowym kobiet i mężczyzn
• 50m, 100m, 200m stylem motylkowym kobiet i mężczyzn
• 100m, 200m, 400m stylem zmiennym kobiet i mężczyzn
• sztafety 4x200m stylem dowolnym, 4x100m stylem dowolnym, 4x100m stylem zmiennym, 4x50m stylem dowolnym i 4x50m stylem zmiennym kobiet i mężczyzn

FINA

FINA (Fédération Internationale de Natation) czyli Światowa Federacja Pływania jest najważniejszą instytucją pływacką na świecie. Określa ona zasady i przepisy rozgrywania zawodów pływackich. Najważniejsze zawody rangi mistrzowskiej czyli Mistrzostwa Świata w pływaniu na pływalni 50 metrowej są rozgrywane w latach nieparzystych (najbliższe odbędą się w Barcelonie na przełomie lipca i sierpnia tego roku ). Mistrzostwa Świata na pływalni 25m są rozgrywane w latach parzystych.

Początki pływania

Pierwsze wzmianki o pływaniu pochodzą sprzed około 7000 lat. W tamtych czasach pływano prawdopodobnie stylem podobnym do dzisiejszego tzw. pieska lub żabki. Pływanie zawodnicze można zacząć datować od około 1800 roku. Pierwszy na świecie klub pływacki powstał w 1796 roku w Uppsala w Szwecji i istnieje do dziś. Pierwsza książka o tematyce pływackiej "Der Schwimmer oder ein Zwiegespräch über die Schwimmkunst" została napisana przez niemieckiego profesora Nikolausa Wynmann w 1539 roku.
Pływanie jest dyscypliną olimpijską od pierwszych nowożytnych Igrzysk Olimpijskich, które odbyły się w 1896 roku w Atenach. Na tamtejszej imprezie prawo startu posiadali jedynie mężczyźni. Z zaplanowanych 6 wyścigów odbyły się 4: na dystansie 100m, 500m, 1200m stylem dowolnym oraz 100m dla żeglarzy. W programie kolejnych paryskich Igrzysk z roku 1900 znalazł się również wyścig na dystansie 200m stylem grzbietowym oraz wyścig drużynowy na 200m. Z imprezy na imprezę dodawano kolejne wyścigi.

Ciekawostki:

1. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie w 1912 roku kobiety otrzymały po raz pierwszy prawo startu.
2. W 1922 roku została złamana "magiczna" bariera 1 minuty na dystansie 100 metrów stylem dowolnym. Dokonał tego Johnny Weissmuller, który w ciągu całej kariery sportowej nigdy nie przegrał żadnego wyścigu.

Pływackie ABC- Wstęp

Niniejsza publikacja ma za zadanie przedstawić i omówić w możliwie najprostszy zarazem najbardziej fachowy sposób PŁYWANIE.




 
Rozwiązanie zagadki: To ja hahaha